Elleri çırptı Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Gönlümde bir duygu canlanıverdi,
Aşk mı? Diye sordum sessizce çarptı!
Nemlenen gözlerim kanlanıverdi,
Yollarına baktım, yokuşlar sarptı.

Sessizce derdimi döktüm yazıya,
Sabredip alıştım ince sızıya.
Duygular alınca gemi azıya,
Kendimle döğüşüm bildiğin harptı.

Özlemin acısı bulunca beni,
Anlamsız heyecan sarar bedeni.
Kalbin tekler durur aşk mı nedeni?
O aşkın yaptığı kalbine darptı.

Aşk dediğin nimet zamanla büyür,
Hayaldeki yarim sinende uyur.
Nefsinin derdini sevdadan ayır,
Dudağını büzdü gözünü kırptı.

Ben böyle inlerken ahü zar ile,
Sonunda kavuşma oldu yar ile.
Durmuş oğlu durdu bir karar ile,
Yar, alkışa kalktı, elleri çırptı.