Ellere Ne ki Şiiri - İrfan Erden

Ve ben dergaha bağlı
Bir derviş misali
Kul değil
Kül olmuşsam bir ateşte
Gül'e ne
Bülbül'e ne
Ellere ne ki..

Hayat
Öğretiyorsa kitaplar da yazmayanı
Bizatihi
Ezber ettiriyorsa felsefe yaşanmışlıkları
Hatırlatıyorsa
Her tokat yiyişimde bir mühendis
Dilimin ve kalbimin
Fay hatlarımdaki sarsıntıları
Suya ne
Ateşe ne
Toprağa ne ki...

Her zılgıttan sonra türkü oluyorsam
Her ayrılıktan sonra
Şiirlerimi bağrıma basıyorsam
Durulmuyorsa söz pınarlarım
Kafiyesiz bir ezgi olmuşsam sazın telinde
Aşığa ne
Ozana ne
Şaire ne ki...

Başım dikse hala
Bir dağ misali
Kalemimin ve kelamımın
Boynu bükükse
Delidolu başak misali...
Susmuşsam
Zehir zemberek sözlere...
Korkumdan degil
Acizlikten hiç değil
Yaşanmışlıklara olan hürmetimdendi...
Kurda ne
Kuşa ne
Sana ne ki...

Ne yenilmişlik,ne terkedilmişlik
Ne mağduriyet, ne maglubiyet
Dilimi kalbime bandırıp
Mağrurca haykırmışsam sevdamı
Duyulmamışsa feryatlarım
Savaşa ne
Barışa ne
Bana ne ki...