Ayrılıktan sonra,
İlk eller unutulur.
Kimse düşünmez elleri,
Hüzünlü şarkılar bile hep gözlerden bahseder.
Hâlbuki bizim aşkımız,
Ellerle alevlenmedi mi?
Belki bir sonbahar,
belki bir yaz akşamı
Cesurca değil belki
Ürkek titrek belki
Sevdiğin insanla o ilk dokunuşu,
O ilk ten temasını sağlayan,
Eller değil miydi?
İlk korkuyu yenen
Kelimelerin yapamadığını yapan
Eller değil miydi?
Parmaklarının saçların arasında süzülüşü,
Avuç içlerinin gizli sıcaklığı...
Şimdi neden gözyaşlarımız kadar konuşulmaz?
Neden en sessiz veda,
Ellerin usulca çözülmesidir?
Kayıt Tarihi : 7.12.2025 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soğuk bir kış akşamı, sevgilimle ilk buluştuğumuzda başlayan hikaye ve yıllar sonra bir otogarda ayrılık.
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim üstad
TÜM YORUMLAR (2)