Unutkan şiirler gibi dizildim sensizliğe
Beş milyar ben içinde sadece ben sensizim
Gençliğimi usta cilvelerinde kaybettim heybetlice
Ümitlerim umman gibi umutsuz
Şimdi sensiz ve kifayetsiz hatta anlamsız tutunmalardayım
Alabildiğince ala kalplere bela belilerim var
unutkanlıkların yoğuranda yoğlanır yoklarım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta