yaşardım kuytuluğunda hayatın
sevdiğimi sandığım eller dokunurdu ellerime
yüreğimi avucumda taşıdığım o günler
kimi biraz gülümsüyor görsem yüzüme
verirdim yüreğimi
verirdim yiğitliğimi
verirdim kendime bile vermediklerimi
her alan götürdü neyi bulduysa benden
her giden yalnızca pişmanlıkları bıraktı
yalnızca koyu bir yalnızlığı
anlaşılmazlığımmış dediklerine göre
anlayamadıklarıydı aslında
yüreğim derin geldi biliyorum
sığ sularda inci arayanlara
ve sen çıktın da bir gün karşıma
kapamışken tüm kapılarımı sıkı sıkıya
gelenleri eşik önünde karşıladığım bir zamanda
savuştururken hepsini bir selamla
sen çıkıverdin karşıma
yüreğimin ipi çözüldü birden
sana açıldı bütün kapılarım
seninle keşfettim okyanusumu
hep aşkı bilirdim de bulamazdım
sen gözlerini verdin bana
ben aşkı gözlerinde buldum
gözlerinden geçtim de kalbine
orada buldum yüreğimin diğer yanını
hakettiğimdin sen
hakedilmiş sevdamın çoban yıldızı
kırmızıya çalan hayatımın kardelen çiçeği
artık sen varsın ya sevda kılavuzum
ellerimi tut ve götür beni deryalara
götür ki senin gözlerinde boğulayım
götür ki senin varlığında yok olayım
bilirim ki ellerindeyse ellerim
ben cehenneme bile giderim
Kayıt Tarihi : 18.9.2002 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!