Elindeki elmalar… Şiiri - Belgin Turan

Elindeki elmalar…

Ruhun başka baharların keşiflerine akmakta,
sesinin tınısı kalbime değmeden saplanıyor çamura.
Tam senin olduğumu sanıp belki de, bu rahatlıkla
huzur arıyorsun, lensli gözlerin yapay bakışlarında.
Yine bir boşluğun deli eden yalnızlığında
bir başıma sensizliği soluyorum
hatta ben neredeyim? O da belli değil.
Misal sorsan, nasılsın diye?
‘Herşey yolunda’ diye hazır bir cevap dökülür
özleminle yanan dudaklarımdan.
Kimbilir belki bir gün özlemeyi de unutacağım
‘neden böyle yapıyorsun’ dersen, cevabı sende
on tane elmayı taşıyamaz insan elinde.
Birileri yere düşer…Sonra dövünsen de faydasız
elinde tutacak kadar, yüreğinin taşıyacağı kadar olmalı
sonra ağlama, elmalarım düştü, diye.

Belgin Turan 29/02/2012