Elinde iğnesi nakış yapıyor
Püsküllü cemberi kafasına takıyor
Onu görünce kalbime bir ateş düşer
Bir bilseniz bana ne kadar ışık saçıyor
Seni görmeyince burada yüzüm gülmez
Kınalı ellere hiç nazar değmez
Bir gün olur belki seversin beni
O zaman yaşadığımız günler hiç geri gelmez
Nakışını almış durmadan örer
Benim gibi bir garibin kalbine girer
Günlerce uğraşıp örer durmadan
Evlendikten sonra evine serer
Nakışının ipliği sarı kırmızı
O garip bakışların düşürdü içime sızı
Benim şu halimden bir anlayabilsen
Hep beni düşünürdün sen bazı bazı
Needle in hand doing embroidery
He puts the tasseled cember on his head
When I see him, a fire falls into my heart.
If you only knew how much light it shines on me
I won't smile when I don't see you here
No evil eye touches hands with henna
Maybe one day you will love me
The days we lived then will never come back
She has taken her embroidery and knits it non-stop.
It enters the heart of a stranger like me
I work hard and knit for days.
After marriage, he settles in his house
Embroidery thread is yellow and red
Those strange looks of yours made me feel ache
If only you could understand my situation
You always thought about me sometimes
Kayıt Tarihi : 26.3.2024 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmetli Sn Hüseyin Kaya'ya rahmet ve saygıyla....
