Sırtına vurulsa dünyanın yükü,
Kimse yardım etmez belinde kalır.
Sanırsın mezarda huzurun kökü,
O da imdat etmez, derinde kalır.
Koca kağnı tek öküzle çekilmez,
Taşlı tarla sürülmeden ekilmez.
Kuru akla fikir gülü dikilmez,
Boşuna deneme, elinde kalır.
Dert edersin şu uslanmaz zamanı,
Görüp, görüp bozuk para imanı..
Bulamazsın dost denilen dermanı,
İçinden geçenler dilinde kalır.
Güneş güle küsmüş, ay karanfile,
Endişe nafile, tasa nafile..
Gökten koca koca taş yağsa bile,
Günah köleleri yerinde kalır.
Dostundan su umma olsa da saki,
Şimdi ne hak, hukuk, ne hatır baki!
Gayri dünya ruhen boş bir saha ki;
Pek fazla düşünme, serinde kalır…
Kayıt Tarihi : 13.3.2017 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!