Elinde Kalan Şiiri - Ufuk Çoban

Hayatta okuyamazsın insanları her zaman,
Bilemezsin nedenleri, istemediklerin için.
Bazen bir kötü, binbir güzelden iyidir,
Bilemezsin gerçekleri, görmek istemezsen eğer.

Yağmurlar değer bazen sinirlerine,
Fırtına olur damarlarında körlüğüne.
Rüzgarlar dinip kurumuş yapraklar kaldığında,
Sen de kalırsın günbatımına, bakarken uzaklara.

Bazen dağların ardı saklar umudu,
Bazen de yıkarsın dağları, görürsün ardını,
Gördüğün acı gerçek olur yıkılanların ardından,
Mutluluğu bir anda yollarsın elinden uzaklara.

Kırılan kırılmış, kuruyan atılmış çöpe,
Sen uzun uzun bak elinde kalana,
Adımlarını at uzaklaş, sırtını döndüğün yerde,
Ve bir daha dönüp asla bakma geriye.

27/07/2005 09:10