Vuruldum
Zindan da söylenen bir şarkıya;
Zindan koksa da
Küf koksa da.
Yeşerdi içimde kurumuş bir bahçe;
Meyve dalında...
Arı çiçekte...
Gün, gülümsüyor kalbimde.
Daha demincek bıraktım elini;
Derya dibinde yangınlar,
Öksüz bir sözcük gibi
Yaktı gözlerimi.
İçimdeki netameti n'etmeli?
Vurulsam mı - bir kavgada -
Yaşamak ister bu gönül
Kadim bir hayatta.
Gösterir sihrini yine
Çırılçıplak yalnızlık...
Ah! Elin omzuma değse
Bitecek bu yılgınlık.
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vurulsam mı - bir kavgada -
Yaşamak ister bu gönül
Kadim bir hayatta.
Awslanlar gibi mücadeleden yanayım her zaman.Kavgada vurulmayı peşinen kabul etmek te ne?...Her şeye rağmen hayat yaşamaya değer dost...Bırakmalı bütün netametleri geride...Kutlarım sevgimle...
Bitecek bu yılgınlık.
Neden bilmiyorum, belki şiirin kendisi hakkında yarattığı bir sezgisellik, birkaç kez okudum ve her seferinde -bitecek bu çılgınlık- şeklinde okudum.
Neden sonra, çılgınlık değil de yılgınlık olduğunu fark edince öyle şaşırdım ki... bir kez de böyle okuyayım dedim, yok hayır, zihnim gidip gidip çılgınlık şeklinde tamamlıyor.
Demek bana sorulacak olursa yılgınlık havası yok bu şiirde. Ve şiir ısrarla çılgınlık sözcüğünü istiyor, final için..
bitecek bu çılgınlık
Ümran Tokmak
TÜM YORUMLAR (6)