Elimizin Kirine... Şiiri - Sevgi Şahin

Düşündüm uzun uzun,
Nesin sen, kimsin?
Sonunda buldum:
Yaşamsın sen.
Ekmek lazım yaşamak için,
Ekmek içinse sen!

Ne çok şey olduğunu bir bilsen...
Sıcak bir kap yemek,
Bir parça ekmek,
Rahat bir yatak,
Huzurlu bir yuvasın...
Bir adamın ecelisin kimi zaman,
Alacak uğruna canına kıyılan.

Ne zor şey sensizlik.
Sokak çocuğunun gözlerindeki,
Hüzünde görüyorum sensizliği.
Bir dilencinin, açılan boş avuçlarında.
Mağaza vitrinlerine bakmakla kalan,
İnsanların bakışlarında.
Bir annenin çocuklarını doyurabilme kaygısında.
İşten eve dönen yorgun babanın,
Geçim sıkıntısında.
Otobüs duraklarında oluşan kuyruklarda.
Veresiye defterinin sayfalarında.

Dönüp baktığımda,
Çalınan çoluk çocuk rızkına,
Hortumlanan bankalara,
Seni, şuursuzca, barlarda, casinolarda,
İçkiye kumara yatıranlara.
Yakılan gömleklere,
Kırılan tabaklara,
'Ey Allah'ım' diyorum,
'Az verip aratma,
Çok verip azdırma! '

İstiyorum ki sen,
Çalıntı olma, alın teri ol.
Şuursuz eğlence saatleri olma,
Huzurlu bir yaşam ol.
Heba edilme, fakiri doyur.
Kumar masalarında ödül,
Kadehlerde içki olmak yerine,
Fakirin sofrasında ekmek ol ki,
Boşa gitmesin sana,
'yaşam' dediğim.! ..