Daha dündü ki
elimi uzatsam parmak uçlarındaydık
Şimdi;
ışık yılı uzaklardasın kör gözlerde
Dostluğun;
toprağın yağmur bulutlarıyla olan kardeşilği kadar bereketli
Uzakta olsan da
el vermedi zaman
dilsizliğime çöktü
el uzatman.
Bir aşk çöpe gidermi?
gitti..
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!