Elimden gelen yüreğimdir

Gözlerin diyorum, bir bıçağın işleyişidir
yüreğimde tad aldığım...
ah düşerken bakışların nasılda tutunurlar,
kirpiklerin kanatlarına...
yaraları dünderini...
bakışların ki gözlerin bıçağını bilediği eğeydi...
şimdi sessizce kırıklar dağıtıyorsun,
bebeklerinde akşam üstlerinin koyuluğu...
oysa nasılda gülerek vermenin ustasıydılar...
korkuda kahramanlaştılar dönünce biley taşlarına...
gün yorgunu bebeklerin ömrünü törpülüyor
ve bir namluya sürülüyor,
dahası sularımdan sökülüyor,
limanımdan çok uzaklara...
iki ırmak gibi kaçıp dökülüyor
ha desen doğrulacak şafaktır oysa
elahar gözlerin...
demiyorsun ve seni anlıyorum yara dolusun...
seni kendimden bile kolluyorum...
yalnızlığını bilemeyesin yalnızlığımdan...
açılır ağzı bıçağının,
soluğu genişler gizlice bir acıya,
kendimize yırtıcı bir hayvanız bilirim...
var git kurumadan dudakların akşama,
şimdilik buncağız yeter
ha unutma göğsünde baharda iki çiçek var daha
soldurma!
bölünmesin ortasından gözbebeklerin,
soğutma gözlerini kendine,
bölünecekse eğer tohumca olsun...
gözlerinin toprağında bir çift meneviş açmaya
yüzünü tanımam yüzünden şiirlerim lal kaldı,
şiirlerimin güzellik arayışı meğer yüzünistandı...
nasıl bir yüzsün yahu şairliğimden utandırdın...
doğanın şiiridir gözlerin
ben hep seni yazmaya çalışmışım meğer,
gözlerini görünce anlamışım,
nede çırak kalmışım....
hala gamerim geceye çalan rengim...
acısına aşk verdiğimsin...
ey acısına aşık olduğum elahar
elimden gelen yüreğimdir!!!