Tutamıyorum kendimi, elimde değil.
Sensizliği tarif etmek... ah, kelimeler yetersiz.
Kopamıyorum senden, ne yapsam da olmuyor.
Bu şehirde hüzünle yankılanıyor her sokak,
Sanki Henk’in sesi dolanıyor caddelerde.
Bak, ne bir şarkının nakaratı bu, ne bir şiirin dizesi.
Abartı değil söylediklerim—bizim hikâyemiz,
Romanlara sığacak kadar derin.
Seviyorum seni, yüreğimin baş köşesinde bir misafir gibi,
Ve sevdam öyle sade değil, ölesiye...
Çünkü sensizlik,
Bana ölüm gibi gelir.
İsmet Ülker
Kayıt Tarihi : 24.4.2025 22:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!