Elimde Aşkın Eldiveni

Aşkın ile sevdalı saçlarını ördüm.
Bu yolda ben ne insanlar gördüm.
Elimde aşkın eldiveni,ayağımda ise yemenisi,
Her gördüğüme delicesine seni övdüm.

Dayanağım kalmadı,zira çekilmiyor bu hasret,
Elden ayaktan edecek beni bu zalim gurbet,
Ne olurdu getirseydi elçiler o yardan bir haber,
Diyorlar ki bana,bıkıp usanmadan habire sabret.

Ne sevdaymış bu,gündüzlerimi etti bana hep gece,
Şaşırmış kalmışım.Bilmiyorum ne olacak netice,
Elimdeki, sevdanın kara kalemiyle, çiziyorum daim vechini,
Çözülmüyor bir türlü, kara sevdandaki bu karmaşık bilmece.

Bu sevda uğruna, yapamadığım fedakarlık kalmadı.
Hiç kimse beni bu kadar çıkmaz sokaklara salmadı.
Pişmanlık duyuyorum,bazen de öfkeleniyorum derinden,
Zira genç yaşımda ömrümü ondan başkası çalan olmadı.

Sevda olmasaydı yeryüzünde,hayatın hiçbir tadı tuzu olmazdı,
Sevda şerbetinden içseydi insanlar,hiçbir zalim kalmazdı,
Ne Ferhat dağları delerdi ne de Kerem Aslı için yanardı,
Can suları verilseydi şayet sevgiyle,hiçbir çiçek solmazdı.

Tadmamışken sevdayı,hiçbir anlamı yoktu yaşamanın,
Anlamsızdı.Hedefi yoktu,çalışıp çırpınarak koşmanın,
Bir tatlı huşu,dayanılmaz hoş bir acılı sancı var yüreğimde,
Duruyor üzerinde, aşkın envai türlü motifleri, sevdalı yaşmanın.
19/11/2005