Elim yandı dabanda Şiiri - Özcan Kurt

İnsanlığın vasfı ağır nisabı,
Altın gümüş bilir gönül erbabı
Dikkate alma sen boşa nadanı,
Ceviz kırsan, kabuk keyif veriyor.

Hakikat yolcusu dağı aralar,
Taş değse cahile ağır yaralar,
Bilge deryalarda inci toparlar,
Zahit damlada gör gönül eyliyor.

Varım diyen beşer kalır sıratta,
Dünya bir cendere hiçlik ocakta,
Benim diyen dibi tutar ataşta,
Zahit girip çıkıp azap çekiyor.

Özvecan cahilim kaldım okulda,
Ellerim yandı Bektaşi damanda,
Cennette bak Cehennemde burada,
Zahit daha huri gılman bekliyor