Elifi Elifçe Sevmek Şiiri - Sinan Bayram

Bana benden daha yakın bir aşk var
Adı elif bu aşkın dili elifçedir gönülde
Elifi elifçe sevmek aşkı kutsamak gibi
Her zaman aşk insanı kutsardı oysa
Bu sefer böyle bir değişiklik oldu diyelim
Bana sorarsanız elife dair her şey güzel
Elifi severken aşk elif oldu öyle de kaldı
İnsanın en güzeli aşkla var aşka yar
Eskimeyen bir dildir gönülde aşkın dili
Kelebeğin rüyasından daha güzel bir rüya
Gönül ehli gönül elinden aşk çeker durur
Aşkla insanlar dönebilir sevgiliye özüne
Kendini ele veren aşk ermeyen için sırdı
Aşka ereyim dedim elifi buldum elifçe sevdim
Aşk bende elifmiş meğer birmiş tekmiş
Özenle Sevdiğimi özlemle içimde biriktirdim
Dervişler gelip incileri ard arda dizdiler
Elifi elifçe sevmek zordur dikkatli ol
Ahenk ister her bir duygu dediler
Elife elifçe eger gönül verirsen
Aşk şifan olur ezmez kalbini sevgini
Sevgini ezsede aşk aşkın şarabı olur
Aşık olup aşkın şarabını içmekte var
İçmeden sarhoş olup şiir yazmakta
Elifi elifce sevebilmek fedakarlık ister
Elifi elif gibi sevebilirsen aşk sana yar
Okuyabilirsin o vakit aşkın şiirini
Her harfi dizesi bir vurgun dikkatli ol
Bu şiiri gönülden benimseyeyim
Bir harfi olmayı deneyeyim desen bile
O kucak açar sana emin ol
Dinledim dervişleri döndüm özüme
Elifi elifçe sevdim gönlümü verdim
Bir olmayı tümden arzu ederek
Uzadıkça uzadı okuduğum narin şiir seli
Bir olmayanlara göre değilmiş aşk
Elifi sevince her şey elif oldu bende
Hikayem elifçeye döndü bir anda
Bu dil apayrı bir dil herkes bilmez
Tomurcuğum hayatın bağrında
Aşk elif oldu ben elife döndüm
Sevmelerin en güzeline niyet ettim
Bir elifi sevmek varmış dünyada
Bir de üst mertebe elif gibi sevmek
İkisini başarana her güzellik yarmış
Aşkı yar bildim aşka yar olmayı seçtim
Şüphe etmedim aşkın incisinden
Aşkın elif hali bu benim mabedim
Tesbihimin taneleri şükür püskülü
Her bir taneyi sabırla aşkla çektim
Sabrın sonu elbet selamettir diye
Ben yar bildiğim bir aşka şükrettim
Elifi elifçe sevmek böyle bir şey işte
Aşkın serinliğinde yanıyorsun rızanla
Aşkta yanmak yanabilmek ayrı marifet
Kül görürsen eğer güle yazık imiş mesela
Ben gülümü gönlümde edebince severim
Küllenmem böylelikle kül etmem aşkımı
Elifim haber verir mevsimlerden bana
Gözleri aşk şarabım olan sevgilim
Ayık olsam olmasam hep derim ki
İçtikçe içimi döktüğüm o yar benimdir
Bir edeptir ahenktir benim elifi sevişim
Edebim gönül ahengime ilham verir
Duygular kutsar beni varırken gönlüme
Aşk yürür sonra bir anda güzelleşir dünya
Yolu bile incitmeden yürümek isterim
Aşk yürürken ne yol ne de gönül inciniyor
Güller yeşeriyor bahçemde aşk yürürken
Hepsini birer elif bilirim biri hepsi eder
Damla damla akıp derya olurlar gönlümde
Derim ki o zaman güzellikler beni seviyor
Bende seviyorum güzellikleri tutkuyla
Elifi elifçe sevmeyi öğrendim tane tane
Taneler yağmur oldu yağdı sol yanıma
Gönül bu her eylemi aşk işini iyi biliyor
Elifi elifçe sevmek beni iyileştiriyor

Sinan Bayram