(Sonra yine sabah oldu..)
Hayat zorlaşınca
Şarkı söylemek lazım ♩ ♪ ♫ ♩♪♫♬
Diyor Sezen... ♩♪♫♬
Sabah erkenden kalkmak, bomboş sokaklara bakmak o sessizliğin tadına varmak...
Balkon demirlerinde sohbete durmuş iki kırlangıcı ürkütmeden sessizce izlemek...Bu görüntüyü zamanın elinden çalmak istemek...
Koşup telefonunu getirmek. Off ! bir de kapalı...
Geri geldiğinde kırlangıçların uçup gittiğini görmek, tek sorun buymuş gibi hayıflanmak...
Bakınırken etrafa iki kafadarı bahçedeki telin üstünde yakalamak, çocuklar gibi sevinmek...
Mutluluk içinde başını gökyüzüne kaldırıp Oktay Rıfat dizeleri mırıldanmak...
*
Nedir ki bu mavilik deme
Pencereden görebildiğin kadar
Göğün kıymetini bil...***
Kıymetini bilircesine ,şükür dercesine uzun uzun gökyüzüne bakmak...
"Yaşıyorum , sevdiklerim yaşıyor! ...Özlem mi, var elbette...
Varsın olsun, ben onları seviyorum, onlar beni seviyor " diyebilmek...
Ardından ;
Şiirin son dizelerini anımsayıp
*
Güneş yalnız dirileri ısıtır
Güneşin kıymetini bil***
Demek...Diyebilmek...Ve, kendini dünyanın en şanslısı saymanın huzuruyla sabaha, dünyaya gülümsemek...Güzelleşmek...
Selam olsun! Oktay Rıfat 'a
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 16:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26.4.2020 güncesi
