Elifçe (corona günlükleri 10)

Kız Kardeşime ;

Dün biraz savruldum diye yazdım ya.. Gece telefonum çaldı ; * Dünyanın en tatlı sesiyle;
_Neden canı sıkılmış benim canımın ? dedi.
İnanın o anda sevilmenin mutluluğundan gözlerim doldu.Karşılıklı oturmuşuz gibi anlattık her şeyimizi...Saklısız, gizlisiz...

İki küçük kız düşünün, aynı kasabanın topraklarında birbirinden habersiz koşup , oynamışlar. Ama yolları Öğretmen Okulunda kesişmiş.
O günden sonra yürekleri hep birbirleri için çarpar olmuş. Birinin hiç kız kardeşi yokmuş Allah ona güzeller güzeli bir kız kardeş armağan etmiş.
Öbürünün bir kız kardeşi varmış ama , bir kız kardeşim daha olsun demiş.. .

Birinin Evi Şirin Evler'de,birinin Evi Yıldız Tepe'ye yakın.
Hafta sonlarında, yukarı Nazilli'de oturan, bisikletine atlayıp,onu almaya gelirmiş. İki gün ayrı kalamazlarmış.

Birlikte ders çalışırlar. Hafta sonu televizyondan müzik dinlerler. Bazen de geceleri ailecek sinemaya gidip sevdikleri filmleri seyrederlermiş.

Eğer televizyonda bir dans müziği çalıyorsa evin babası , eşinin önünde eğilir, dansa davet edermiş... Çocuklar da onların sevgisiyle mutlu olurlarmış...

Evin Annesi sabah, her ikisinin saçlarını sevgiyle tarar , duvardan duvara uzanan kuş kafesinin karşısındaki masaya buyur edermiş . İki kafadar kuş cıvıltıları arasında kahvaltı ederlermiş. Sonra da anne ile babaannenin elini öperler, onlar da dualarla iki kızlarını okula uğurlarmış...

İşte o iki kız aradan geçen yıllara rağmen ,yer ve mekan hariç , kalben hiç ayrı düşmemişler...
Bazen birisinin sıkıntısını diğeri kalben hisseder, birbirlerinin suskunluğunu duyabilirlermiş... Hemen hisseden sıkıntıda olanı ararmış...

Miş'li geçmiş yazdığıma bakıp da, bir eski zaman masalı sanmayın sakın.
İki dostun, iki kardeşin gerçek hikayesidir...Halen de devam edip giden...Geniş zamanlara yaraşan..

Ben böylesi güzellikler yaşarken nasıl demem :

_Teşekkürler hayat !

Teşekkürler kardeş canım ...

Hümeyra Gün
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 15:59:00