Bir Elif türküsü var dilimde
Adını anıyorum gündüz gece
Hiç tanımasam, onu görmesemde
Hissdeiyorum onu benden uzak bir şehirde
Rüzgarlar onun kokusunu getiriyor bana
Buram buram çiçek kokuyor soluduğum havamda
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman