Elif Olmak Yetmiyor

ELİF OLMAK YETMİYOR
Ateşi giyinip yağmurda yandık
Üşüyüp yanmalarımız beşinci mevsimden
Bir elma bir incir yaprağı ne ki
içtiğimiz acılar Habil ile Kabil in mirası
Şeytanı taşlar olduysa şeytan
bütün şehirler kirli
Astık güzel cümleleri paslı ihtiraslara
imlasız kaldı yaşamak
Her öpüşlerimizde yandı dudaklarımız kerbelayı
Yeni yezitlere teslim masumiyetimiz
Elif olmak yitirmiş manasını
Yanmış sahaflardaki bütün güzel kitaplar
Serseri sokakların çıkmazında yorgun gözlerim
Gün sahte paklıkta
Yarasalar geceyi sever
Öyle bir elbise giydirdiler ki
her boyaya boyanır zaman
Asıl zahire köle
Korkuyor çatlamamış tohumlar bile
Gönül terimize sardık hüznümüzü
Tek bozulmamış terazinin sahibi
Tart düşüncelerimizi

Halil Bozdoğanoğlu