+nasılsın?.. bu soru biraz fazla hoş. insanı en azından biraz olsun değerli hissettiriyor. bi an düşünüyor insan gerçi; nasılım acaba diye
sonrasında farkediyor aslında iyi olmadığını. günlerdir geçiştimek için söykediği iyiyim yalanı farkediyor.- yalan kötü bir arkadaşlık doğruları
içinizde tutmasak intihar olmaz değil mi .- belinin daha fazla ağırlık kaldıramayacağını o ağrıyı hissediyor, insanlara söyleyemediği onca şeyi
bağırmak istediğini ama hiç bir ey değiştirmeyeceğini fark ediyor, ilkbaharda kelebeklerin yazda güneşin sonbaharda yağmurun kışın karın verdiği
mutluluğu artık alamaığını o bıkmışlığını farkediyor. olgunluk yerine soğuk kanlılığını kibarlık yerine içine kapanıklılığı alçak gönüllülük
yerine özgüvensizliğini mutlu olmak yerine mutlu gözüktüğünü fark ediyor. aslında insan en sonunda iyi olmadığını fark ediyor. yine de susup
belki de aylar sonra tekrar yazıyorum
merhaba yalnız dünyamın sessiz okuyucuları
yine çok daraldım ve açık açık herkese söyledim iyi olmadığımı
farketmeleri gereken birşey veya anlamalrı gereken bir duygu yoktu.
dediklerimi dinleselerdi yeterdi.
bilmiyorum sanki buram çok acıyor.
Alkol mü daha günah yoksa
Bir erkek mi
Ya da bi erkek hayaliyle sarhoş olmak mı
Günahları reddetmek , eleştirel düşünce kadar mı
Bir çakmak sigara yaktığı için mi yanlış görülür
Yoksa ateş olduğundan mı
Aslına ben değildim o gülen
Değişik bir mimik yapmaya çalışan bedenimdi sadece
Ben tam olarak ağlıyordum o gece
Hemde her gece.. saatlerce
Eğer savunuyorsan geceyi ve yalnızlığı
Katlanmalısın o bilmediğimiz evlerdeki yarım çığlıklarına
Ve seviyorsan gündüzü
Katlanmalısın o takılan yalan maskelerine
Varsayalım ki sabaha ulaşmışız
(b)Sensizlik çığlıklarını hiçe saymışız
Gece tam kıvamındadır aslında
Ne hıçkırıklara boğulup ağlarsın
Ne de sevinçle çığlık atarsın..
Ne mutluluklar içinde kendini sokağa atabilirsin
Ne de yalnızlıklara girip kendini asabilirsin..
Aslına bakınca gece her şeyden güzeldir gizlice
İnsanların bağrış çağırışını duymamak içinmişcesine
Garip olan beni hem üzmesi hem sakinleştirmesi
Aslında şuanda gecedeyiz-saat üç, ağzımda bozuk süt tadı
Hey mahlük kahvemi getir uyanacağım
Eğer uyursam ağlayacağım-
ben de böyle bir kadındım
sevmek benim hatamdı
artık pek zorlamadan
gitmeliyiz sevgilim
gitmek de istemeyiz pek
Bir insan ne başkalarını ne de kendini tam olarak anlayabilir. Bir insanın içinde daima saklı kalan hakiki benliğini tanıdığını kim iddia edebilir? Belirli bir noktasına kadar yaşadığımız bütün bir hayattan sonra biz ancak kendimizi biraz tanıyabildiğimizi zannederiz fakat bir gün gelir; bir kin, aşk yahut öfke bizi etkisine aldığında ne yapacağımızı, nerelere sürükleneceğimizi tahmin etmek mümkün değildir. Doğru. Ancak kimse görünmediğini veya olduğunu sandığı gibi de değildir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!