Tek başımayım masada
Ama masa çok kalabalık
Nasıl da hiç terk etmemiş beni onca pişmanlığım
Üzüntüm kırgınlığım korkularım
Hepsi benimle
İşte
Hem bağırmak sadece konuşmakla mı olur?
Sen hiç bağıra bağıra susmadın mı?
Sadece iyi hisstemek isterdim
Ve bunu bile söyleyemedim insanlara
İçimdeki çığlıkları;
Yalnızca ben duydum,ben hissettim
varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi
ruhu ruhuma dokunur kaçardı
fakat yokluğu kocaman bir boşluktu
sanki küçük bir çocuktu
Ellerine ne oldu dedi
Çatladı dedim
Hemen inandı, inanası varmış
Hangi soğukta hangi el öyle çatlar..
Herkes arar sessiz sessiz ağlayabilecek bir omuz
Ben ise gece çıkar balkona hıçkıra hıçkıra ağlarım
Sen gel geceleri bir de bana sor
Bir gün korkuyorum
O balkonda hıçkıra hıçkıra ağlamak yerine
Karşıdaki balkona geçmeye çalışacağım diye
ay o gece çok güzeldi
kız yorgun aynı şekilde dargındı
aya baktı
bembeyazdı aydınlıktı mutlu gözüküyordu
kızın düşüncelerinin tersiydi
kız o gece ayı kızıla çevirmek istedi
dilhun ruhum hem yorgun hem üzgün
ne yapsın o da bir mecnun
safderun kalbim hem mutlu hem ölü
ne yapsın o da bir köroğlü
munis canım hem kör hem sağır
ne yapsın o da bir keremir
bu yorgunluk şimdiye kadar kendi içimde öldürdüğüm herkesin bana bıraktığı bir iz aslında.
bunca kişi arasına neden onlar neden ben değilim mesela?
neden durmadan gülümsüyorum,
neden sanki ruhsuz olmak yerine
yabancı bir yüz takınıyorum
sebebi çok basit
Acıtıyormuş
Çok sonradan farkediyor insan
Saat gecenin ikisiyken
Şu zamana kadar kalbinin daralmasından uyuyamamak
Düşünmek
Hissedememek çok acıtıyormuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!