hangi ürkek kavgada yaralandın yiğidim
seni bu şuh kafese hangi zalim el koydu
diyorsun: bir zamanlar gülşende bir bey idim
bu naylon çiçeklerin adını kim gül koydu
hayrandır bilmez misin alem dahi bir güle
içinde kızıl tüylü köstebekler ve günah
dağa çık, ovaya in, eğil de bak bir göle
çekiyor gülsüz kalan her zavallı şimdi ah
çiçeklerin dilini unuttuğun yetmedi
ipek nağmelerini gömdün karanlığına
yine de, nağmelerin intizarı bitmedi
ebedi güllerini mihman kıldı dağına
bir Latin çiçeğine aldandı bakışların
akreplere sevdalı neyin varsa dumanlı
nerede o her yanı gül kokan nakışların
nasıl bir afet ki bu, feryadın bile kanlı
sana küskün, o uçsuz bucaksız soylu vatan
batırdın hiç batmayan güneşi toprağında
oysa bir gül aşkıdır yine kalbinde yatan
yollara düş, bul O'nu yitirdiğin bağında
Kayıt Tarihi : 8.9.2001 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
seni bu şuh kafese hangi zalim el koydu
diyorsun: bir zamanlar gülşende bir bey idim
bu naylon çiçeklerin adını kim gül koydu
ne kadar şu an ki dönemi naylon çiçekler...
Solmak bilmeyen can çiçeğimdin
Mahzun gönlümün tepelerinde
Peri baharın gözlerini silerdik
Her gece seninle göğün üstünde
Sahipsiz unutulmuş garip sevdalar
Ve aşklar okurduk sufi bahçende
Dostluklar uçururduk yüreğimizden
Cennet kokan bebeklerin yüreklerine
Annelerin koynuna koyardık aşkı
O yüzden uykuda gülerdi güller
Buldururduk cana Elif ve Şemsi
Bilirdik maşuğun gördüğüm diller
Kalbimin incisiydin kainatın umdesi
Uzaktasın mekanın yıldızların ötesi...
Rukıye Acar Genç.
Muhabbetimi hürmetimle harmanlayıp yolluyorum.
TÜM YORUMLAR (4)