bir bardak su, bir uyku hapı
sakinleşmeye yeter mi?
kalemimle herhangi bir yere yazabileceğim kelimelerim oldukça
dolup taşıp dökülüyorlar
o kadar kalabalıklar ki
göremiyorum anlamlarını
akıp giden nefesim
gülüşlerim
hafızamda kalan silinişlerim
yok! yık gel artık
dayanmak zordu gayrı
sensiz sevginsiz
bir cocugun aglama sesleriydi
yüreğimin en derininde duydugum
garip bir sızıyla beraber
dün geldin umudumla
sandımki hiç bitmeyecek gülüşler
bu sabah uyandım ve vedalaşmamız gerek biliyordum
derin dehlizlerdeyim
her yerde yankı var
suyun sesi geliyor arkadan
damla damla
sinir bozucu bir ses
üşüyorum burada sanki
senin de dönüşünü kutlarım.. lakin sen sadeleşmişsin izlediğim kadarıyla..stilin oturmuş..tebrikler tebrikler..saygılar sana da..
kahve rengi gözyüzlü gözlerinde küf kokan akşamların tımar vakti gelmiş olsa gerek
neden böyle yosunsuz tenime dalgalar çarpar durur :)))
hey gidi zamene şairesi seni..
kendine ii bak zencifil