Elif gülüşlü Esmer Şiiri - Murat Demirel

Keşke hiç uyanmasaydım rüyamdan.
✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️
✨️✨️✨️✨️✨️✨️
✨️✨️✨️✨️✨️
✨️✨️✨️✨️
✨️✨️✨️
✨️✨️
✨️
Taşları yeşile çalmış

İhtişamlı bir mezarın ,
Etrafında semah dönüyordu insanlar
Tuhaf ama çok tuhaftılar.!
Sanki bir karanlıkta bir boşluktaydılar.
Var olmakla,
Yok olmak arasında kaybolmuştular.
Ve 90-60-90 ölçülerinde bir kadın
Egzotik bir fısıltıyla dokunurken ruhuma
Bir adamdan dem vuruyordu
Mezarda yatan o cansız mevtaya.
Elleri çok güzeldi kadının
Boyu posu endamı,
Deryada yüzen bir deniz kızı gibi.
Bir çiçeğin özünden süzülen
Aşka tebessüm eden bir Elif gibi.
✨️✨️

İçimden bir ses ;
Ne duruyorsun be adam,davran haydi
Sensin O Esmerin duasında aranan.
Sensin her gece
Onun rüyasında sayıklanan dercesine
Tanımlanmayan bir ışık huzmesi gibi
Beklenmedik bir anda,
Beni girdabına çekip alan bu sevda.
Anlamaz olmuştum artık ben bile kendimi.
Kim bilir belki de gerçek değildi !
Bir karabasan bir rüyaydı benimkisi.

✨️✨️

Bir yanda ,

Çözümsüz denklemlerin şamar oğlanı gibi
Derdin biri bitmeden
Diğeri şaklarken yanaklarımda,
Diğer yanda,
Sahte ilahların aristokrat böcekleri
Altından girip
Üstünden çıkıyordu hayatın.
Bu durumda nasıl yaşanabilirdi ki,
Irzına geçilmemiş bir sevda.!
✨️✨️

Ahlaksız bir kulampara becerirken
İbneliğe itilmiş zavallı bir travestiyi,
Şovenist zihniyetin bedevi köpekleri,
Hangi insani erdemi yaşayabilir,
Hangi Rabbani gerçeği hazmedebilir,
Ve hangi demokrat haysiyeti
taşıyabilirdi ki.!?
Şimdi hangi cesur devrimci ,
Hangi hümanist ideal uğruna yıkabilirdi
Bu kahrolası şeytani düzeni.!!
Bir an irkildim.
Kan ter içinde uyandım ütopyalarımdan,
Meğer gerçek değil
Bir rüyaymış benim yaşadıklarım.
Keşke hiç uyanmasaydım,
Elif gülüşlü bu Esmer Rüyadan...
✨️✨️✨️✨️✨️✨️

✨️✨️✨️✨️✨️

✨️✨️✨️✨️
✨️✨️✨️
✨️✨️
✨️
Yazar Şair: Ali Murat (Murat Demirel)