Ælif belki bir dikendi, belki bir Asâ, belki bir Çuvaldız, belkide taşı kazıyan bir Keski, belkimde bir Kalem idi.
Ælif Nûn kalemiyle karıştırılınca, Nûn'un mürekkep kabı oluşu hatra geldi!
Ælif ile Nûn bir arada olunca Æne oldu, Ben oldu.
Nûn Kalem olu verdi.
Besmelenin başındaki Zülfe hayatın tohumuydu.
Peki Nûn'un başındaki Zülfe ne idi?
Be ile zuhur oldu Besmele.
Besmeleyle, Hayat bile zuhur oldu bilene!
Hangi Hattâdın ihlasıydıki O, hangi Hattatların toplam ihlasıydıki, belki O.
Arıların Allah yazdığı bal peteği ve O'na benzer envai çeşitlerdeki, doğaya yazdırılan O doğal Hattâdî ihlas neydiki?
Aslen O'nun hâsılı, Alfabe mi, Ælifabe mi idi?
Kayıt Tarihi : 16.6.2020 02:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O kendisini bilir!
![Muammer Orak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/16/elif-carpi-nun-esittir-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!