Eli sakat.
Yüzü yanık.
Utanır çocuk.
Sanki sanık.
Elif Bacı.
Yaşını bilmez.
On dokuz gösterir.
Dostunu bilmez.
Kendini sevdirir.
Elif Bacı.
(1997)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.6.2011 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
NOT: İzmir’de Saha Veterinerliği yaparken rastladığım öksüz, yetim ve işçilik yapan bir kız Elif Bacı. Annesi olduğunu iddia eden mal sahibi kadın güya O’nu evlat edinmiş, onun gibi üç beş evlat daha edinmiş te. Neredeyse günde 16 saat bizim gibi kümeslerde çalışıyordu zavallı kızcağız. Biz sonra 20.000 tavuğun aşılarını yaptık ve oradan ayrıldık. O günlerce mi çalışıyordu onu da tam bilmiyorduk.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/15/elif-baci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!