Elif Atıcı Şiirleri - Şair Elif Atıcı

Zamansız geldim belki sana
Vakit taraflıydı
Hep başkalarından yana
Hediyem olsun
Gül deste sana
Niyetin

Kalmadı içimde senden yeşeren tek yaprak,
Döküldüler birer birer yerlere bak.
Senden vefalıymış şu kara toprak,
Aşkımızın çöplerini nasılda kucakladı bak.

Hangi mevsim gönlüm bu hangi bahar,

Gönlün kırılmasın gülüm bana,
Aşık değilim, olamam da sana.
Devam etsin sevgimiz, arkadaşça
Dostluk kalsın yarınlara dair aramızda.

Sevdan kime? diye sorma bana,

Gökyüzünde hüzünlü bir bakış,
Bulutlar ağlayacak mı ne?
Rüzgar gülüyor sinsice,
Fırtınayla tehtit mi bu?

Güneş pes etmiş yorgun,

Güneş küsmüş dünyama,
Yağmur küsmüş, yeşil küsmüş,
Yalnızlığa esir yüreğim.
Çaresizliğimle alay ediyor, kar.
Üşüyor ellerim; titriyor dudaklarım.
Sıcak bir yürek,

İçimdeki karanlığa inat,
Sokaklar aydınlamış Ay'ın görkemiyle.
Nereye götürüyor adımlarım bilmem,
Manasız; işte öylesine yürüyorum.
Şubat, en vurgulu gününde bu gün.
Genç ve yaşlı yüzler,

Sevmek büyük suçmuş, bilemedim
Anılarım sorguladı, hiç cevap veremedim.
Bir daha sevemezsin; cezan bu dediler,
Ağır ceza bu, kaderim diyemedim.

Şahitim olur, dinlenirsin sandım.

Denizler kucak açar çoşkun ırmaklara,
Ağaçlar nasılda kucaklar dallarını yapraklarını,
Rüzgar uçurtmayla sanki sarmaş dolaş,
Kıskanmamak eldemi ki, sizi...

Kafeste çırpınan çaresiz kuş,

Sonsuz derya benim sevgim,
Yüzmesini bilmen gerek.
Derinlerde sanma beni,
Martılara sorman gerek.

Sanmaki taştan kalbim,

Hiçbir hatıra yok senden bana,
Katmerli sevgin her an bağrımda.
Devleşir aşkın, külleneceğine her gün,
Korkarım sığmayacak, bu bedene de bir gün.
Haykırsam aşığım diye cümle aleme
Küçülmez; büyür bu aşk yüreğimde.