Bir dalga, mutluluk gözyaşları döküyor.
Gökkuşağını çiziyor bulutlar,
Birer karikatürden ibaret kırlangıçlar.
Anladım ki bunlar birer masal.
Bu gece uykum ağlamıyor,
Sitem dolu cümlelerin yazdığı şiir misali sükut.
Karanlığa pranga vurmuş yalnızlık.......
Vuslatını, geceye sığdırmış karanlık.
Hüzünün rüzgarına savrulmuş kalabalık....
Ben bir çocuk...
Bir mum ışığı daha, sönmeye hazır.
Biriktirilmiş bir geçmiş, karanlığına alışmış.
Ben bir kadın....
Bir sigaranın dumanı kadar vakitsiz bir yara.
Bir zamanlar, mutluluk gözyaşları döken,
Bütün kelimeler.
Artık ait olmadığım bir tebessümle,
Can çekişiyor...
Dudakların bitiremediği sessizlikler.
Ölmeye yakın, sesi yanlıkanan susuşları
Kelimelerin düğümlendiği bakışları
Tan vakti, muzip sarılışları
Şafağı sökmeden geceye.
Esinlenince rüzgardan, sis bulvarları kapkara.
Yalnızlığın rengindeki bulutları alarak yanıma.
Gidiyorum bu şehirden güneşi uyandırmadan...
Sevda fışkıran çorak kelimelerim,
Bulutlar gözyaşlarıyla dolu.
Ruhum cam kırıkları.
Kalbim bir enkazın yaratılışı.
Geçmişim küçük birer fısıltı
Bazen tek bir kelimeyle anlatılamaz gerçekler,
Bütün kelimeler düğümlenir çıkamaz sokaklarda,
Yalnızlığın ezgilerine bulaşır gökyüzü,
Uçurumların, ortasına yapayalnız tutsak insanlar.
Bilmediğim bir kalabalığın ortasında zaman.
Birbirinen habersiz ruhalar.
Bu mevsimde uçurum çiçeği olmuş papatyalar....
Ağırmya yüz tutmuş kitaplar.
Kaldırmlar prangalı,
Felaketler kasvetli,
Derin bir iç çekiş silsilesi,
Izdırap dolu fuzuli 'si.
Koca bir yara izi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!