Elif Şiiri - Celâlettin Çevik

Gözlerin bal, dilinden sızar
Elif, Elif, Elifcik

Nâzın söz olur, haset çatlar
Seni kim sakınır, kim korur
Elif, Elif, Elifcik

Endâmın âkla zîyan
Kem göz çekermiş, çeksin
Hasede bir üflesen yeter
Elif, Elif, Elifcik

Saçlarını rûzgâr tarasın
Tenini yağmur yıkasın
Elini değdiğin yer çiçek açsın
Adını sen koy ki yakışsın
Elif, Elif, Elifcik

Dilini şarkılar, türküler süslesin
Ne söylesen, sevgiyle bitsin
Üstünü gece yıldızlar örtsün
Elif, Elif, Elifcik

Ay, masallar anlatsın düşünde
Gün, güne eklensin gülüşünle
Elif, Elif, Elifcik

Ab-ı hayat’a usaresin
Elif, Elif, Elifcik