Eli kalem tutan şiir yazıyor

Ayağa düşünce; fikir düşünce,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.
Serabınca,hayalince,düşünce!
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Üç kişiden beşi,beşte gölgesi.
Çocuk oyunu mu,bu neyin nesi.
İçinden dürtünce bencillik sesi,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Arsızla hırsızda bozulmuş maya.
Göle varıp yoğurt çalacak güyâ.
Şaşırtan hayretim; şaşkınlık bu ya,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Yalanı tattıkça iştaha gelen.
Utanıp aymadan içine sinen.
Alt alta üst üste dizmeyi bilen,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Pişmemiş ham sözden kime ne fayda.
Yaşanmayan şiir değer mi kayda?
Mürekkep yalayan bayan da, bay da,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Dizeler uyduruk yada sâhi mi?
İdrak mi,ilham mı,sezgi,vahiy mi?
Mânâ yüklemeden ahenk kâfi mi?
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Edepsiz,erkansız,acâyip,bir hoş.
Bir çuval ceviz var içleri bomboş.
Şarabı görmeden kokudan sarhoş,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Ülkü vatan,millet,aşk insan devlet.
Bu yüce kavramlar şairde bin dert.
Sahte kahramanlar vermeden diyet,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Gönül toprağına tohum ekmeden.
Uçmaya kalkışıp henüz sekmeden.
Ehlinin yanında hayâ etmeden,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Öze,söze doğru dîvan kuralı.
Ön yargısız hükmü Hak’ça alalı.
Şairlik ayağa düşmüş yaralı,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

10.04.2002