Elhân-ı Garip Şiiri - Hayali Bey

Bir siyah lerze, bir dumanlı uçuş
Dünya'dan bir garip oldu elem-pûş
Bir gelip bin giden yüzünden garîp;
Mutlu geçmiş hayatı oldu tahrîp
Kârubanlar durur o yoldan geçmez
Ayrılık meclisinde nâmı bitmez
Tâlihinden siyah, saçı beyazdır;
Şimdi, berf-i elem yağan saçıdır.
O, sıcak çöl yolunda adımlarken;
Ses çıkar yorgun benliğinde onun
Ağlar elhân-ı gâribin sesinden
Cevleder âlamıma baş dayanmaz
Yek kesilir ve artık çıkmaz efgân
Hep döner hep döner ta ben devrilince
Dünya âlem için dağıtsam bile
Rîyazımdan şükûfeler, dönerim
Mevlevî timsali, ya rabbi derim
Şimdi garîbe biz tekrar dönelim
Akşam ufkunda doğdu kan renginde
Ufk-ı ahmer azab olur garîbe
Gün batarken hatırlar eski günü
Kupkuru bir çölün vahâsı köyü
Penbe ufukta bir aşık duruyor
Mâzi hilkâtinin virânesinde
Çöllerin bedevîlerin içinde
Belki bir gün o gül gelir ya diye
-.--/.-./-.--