Elhamdülillah Şiiri - İbrahim Faik Bayav

Gökten yağmurları indirdi Rabbim.
Sularla yıkandım, elhamdülillah!
Boy veren mahsule hayrandır kalbim;
Yedim de beslendim, elhamdülillah!

Denizi seyrettim. Dalga ve köpük.
Gönül penceremden giren gülücük.
Balığı görünce büyük ve küçük;
Sevindim... Söylendim... Elhamdülillah!

Çeşitli sebzeyle dolmuş tarlalar.
Meyvayla yüklenmiş bahçeler-bağlar.
Yeryüzüne direk tepeler-dağlar;
Burcuna yükseldim, elhamdülillah.

Renk renk çiçeklere gönlümü verdim.
Kelebekle uçtum; kuşları sevdim.
Bir zaman gaflette günler geçirdim.
Ayıldım, derlendim, elhamdülillah!

Hak ismini anmak ne güzel şeymiş.
Her varlık Hak için bir âyet imiş.
Arı, bal yaparken zikir edermiş.
Duydum da özendim, elhamdülillah!

Yolum doğru olsun diye çalıştım.
Fırtına eserken Nur'la tanıştım.
O, Urvet-ül Vüska deyip yapıştım.
Batıldan elendim, elhamdülillah!

(14 Ocak 1992)