Elhamdülillah Şiiri - Harun Tolga Peker

Kırıntıları masanın üzerinde kalmış
Bir kaç zaman dilimi,
Ve her dakika bir nimetti
Seninle geçirdiğimiz
Cebi delik vakitlerde...

Ellerim ellerinden ayrılırken
Buruşmuş bir kağıt gibi,
Kelebekler de özgür kaldı
Gece yarısından sonra,
Avuç içlerimde
Kamyon yükü terin olduğundan
Hiçbir hoşçakalın yeri yok
Lugatımızda..

Sokak köşelerinde
Köşeyi dönmek için bekledim,
Milli piyango bana hiç vurmadı
Ben parayla çok dövdüm onu,
Ve kaldırım kenarlarında ki
Mazgallardan içeri düştü
Masum küçük amorti umutlarım...

Diz üstü çökmüştü gece,
Ben diken üstünde
Tek ayaktım,
İyi bir öğrenci olamadığım gibi
İyi bir kulda olamadım,
Başında iyi bulunan hiçbir kelime
Benden geçmedi...

Estağfurullah dedim mutluluğa,
Ne haddime seni yaşamak?

Bugün öğrendim
Eylülün ortasıydı
Biz iki ucundaydık,
Elhamdülillah dedim,
Seni karşıma çıkaran,
Allaha,
Güne,
Saate,
Otobüslere,
Oksijene
Ayaklarına...

Elhamdülillah iyi ki varsın...