Elhamdülillah Şiiri - Tayyar Yıldırım

Günlerce yürüyerek, temsil ettin bizleri.
Affet bizi, bir hayli yorduk elhamdülillah.
Hem estik hem gürledik, açtık sana kolları,
“Boyumuz ne kadarmış? ”, gördük elhamdülillah

Sandım ki ben bir anda; yıkılacak ortalık,
Trafiği felç eder o günkü kalabalık.
Tekrar ediyorum ben; “bu durum bir hastalık”,
Tedaviye ihtiyaç duyduk elhamdülillah.

Yine de ümitleri, kırmak istemiyorum.
Bu durumu görüp de durmak istemiyorum.
Tekrar böyle bir hali görmek istemiyorum.
Zor da olsa bir sınav verdik elhamdülillah.

Anlamaz inanın ki bizi bizden başkası,
Atılmaz bu durumda, ne hava ne cakası,
Anlayalım, olmuyor; bu işlerin şakası,
Hep birlikte sırrına erdik elhamdülillah.

“Sağdan saysak on kişi, soldan saysak on kişi…”
Diğerleri inanın, savsaklıyor bu işi.
“Çarşambadan belliydi, perşembenin gelişi”,
Diyerek on ikiden, vurduk elhamdülillah.

Sanmayın ki hafife almışım bu eylemi,
Tekrar ediyorum bak, hem de aynı söylemi;
“Birlikten kuvvet doğar”, yoksa yanlış öyle mi?
Son olarak bir daha, sorduk elhamdülillah.

“Akan dereler” bile, kuruyacak böylece.
Ne ileri ne geri, turlayacak böylece.
“Marş marş” deyip ileri, fırlayacak böylece,
Yirmi beş yıl öncesi kurduk elhamdülillah.

18 Ekim 2009/Konya