Elhamdülillâh Şiiri - Muhsin Özalp

Kendine tapan nefsi gerçeği tepen nefsi
Ensesinden sıkıca tuttum elhamdülillâh
Günaha sapan nefsi hâinlik yapan nefsi
Zincirleyip zindana attım elhamdülillâh

Zamana kıyan zevki ömürü yiyen zevki
Harama kayan zevki imânı soyan zevki
Helâle doyan zevki amacım diyen zevki
Takıp yuları tutsak ettim elhamdülillâh

Hürriyeti bağlayan azgınlaşıp çağlayan
Kanla kini yeğleyen yürekleri dağlayan
Yakıp çıkar sağlayan gösterişle ağlayan
Arsız nefsin üstüne gittim elhamdülillâh

Boş dâvâ çalan dili güçsüze kalkan eli
Sırtımda gezen malı gerçeği örten şalı
Şirke batıran yolu küllükte biten gülü
Süre süre yılkıya kattım elhamdülillâh

O’na gönül verince sanemleri yerince
Yoluna post serince hizmetine girince
Mahsülünü derince muradıma erince
Dünyayı aşığına sattım elhamdülillâh

Özgürlüğü bulunca mutlu mesut olunca
Hayat nedir bilince şevkle yelip gülünce
Muhsin aşka gelince kâlpten kiri silince
Doyasıya bir coşku tattım elhamdülillâh