Eleniçamu Sorgusu Şiiri - Nebi Ünler

ELENİÇAMU SORGUSU

Uçsuz bucaksız bir çöl ortasında
Gök kuşağından koca bir çadır…
Şarabın ateşinde görülen bir rüya bu!

Çengiler coşkun, esireler kudurmuş sanki,
Her biri dans etmekte, kıvrım kıvrım yılanlar gibi
Yetmiş iki milletin dili şakımakta, tek ortak yanları su!

Bıçak gibi kesiliyor tüm sesler
Bir zil ve darbuka… Sanki sabaha kadar sürecek
Dağıtıyor şüphesini cümle alemin, meydanda ki Eleniçamu.

Kayboluyor siluetler loş ışıkta,
Bir şeyh ve esirlerin en güzeli, en ateşlisi
Damarlarında lavlar dolaştırmakta, beğenilmemek korkusu.

Çadırın dışında çengiler, en coşkulu çingeneler
Zil ve darbuka, meydan ateşinde kavurmalar, çevirmeler,
Deve, boğa, koç, oğlak, kuzu… Ziyafetsiz olmaz, zafer coşkusu.

At kişnemelerine karışıyor silah sesleri
Kaplan avucunda ürkek bir serçe… Çilekler, üzümler yutulmakta
Çadırda şeyh ile esire cariye, şarap ve şehvetin tortusu.

Sarmaşıklar sarılmakta, yükselmekte arzular,
Çadırın tepesinde dolunay… Çöl ve dans, uzun bir gece
Anafor…Anafor. Kaplan sırılsıklam, misk, amber ve ter kokusu.

Çölde yağmur, şimşeksiz yıldırımsız yağmaz
Çöl kasırgasında kumlar savrulmakta, ne çadır, ne çengiler,
Kalıyor geriye, ne şeyh, ne esire Eleniçamu.

Yürek Yağmur hayırdır inşallah
Zümrüt Anka’ya binip kaf dağını aşmak varken, hayaller ülkesine
Nereden çıkıverdi bu Eleniçamu kâbusunun sorgusu.

Gökten mi indi, perileri ülkesinden mi geliverdi Eleniçamu
Belki de uzaylı dedikleri bir varlıktı, insan kılığına girmiş,
Bir acayip rüyaydı, çokta esrarengizdi doğrusu.

Adanasız, 21.08.16 – 01.31 Y.Y.
…………