Eleni Şiiri - Kemal Ateşş

İsminde ki anlam gibi
Saf bir ışık hüzmesiydi bakışları
Üzüm gibi gözleri,incir tadı dudakları
Asmada yemiş olur mu? Oluyordu işte..

Rüzgar estikçe savrulurdu başak saçları
Dut yemiş bülbüle dönerdim duyunca sesini
Bir bakışı yeterdi parçalamaya,
Sol yanda duran göğüs kafesini…

Her gece mehtaba çıkıp güneşe el sallardım
Ne zaman ki tutsam pamuk gibi elini
Bok vardı dolunaydan sonra kaybolacak
Yeni Ay da yoksun Eleni..