Elem Şiiri - Arjin Arda Narçiçeği

Ellerinden akmış yıldız tozları,
Üşümüş parmakların, morarmışlar.
Hata, kar fırtınada.

Bunca sene kavramadın mı?
Ah o soytarılar da ağlar!
Titrer parmakları, morarırlar,
Umutları kaybolunca.

Sokakta lambalar kahrolurlar,
Yokluklar değmez aydınlatmalarına,
Yalnız bir çiçek filizlenir,
Kaldırım taşlarında.

Ben, yıldız tozlarıyım,
Ben, kızıllar içindeki soytarıyım,
Ben bir, sokak lambasıyım,
Ciğerimde duman.