Ele Verirken
Kayıp gider ayaklarının altından kaldırımlar,
endişeli bakışların her gün bastığın yerler göçüyormuşçasına artar,
kaçarcasına geçmişinden,
her yudumda öldürürken içindeki pişmanlıkları,
örterken ayıplarını gecenin karanlığı,
ele verirken kendini hiç bahsedemediğin duyguların,
bir dilek tutup bakarken içindeki esrarengiz kuyulara,
kendine gelirken şuurun,
yükselir,
terkedilmiş bir harabede unuttuğun onurun. (2008)
İskender Okumuş
Kayıt Tarihi : 15.10.2023 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!