Eldesiz Yalnızlık Şiiri - Ulvi Koçu

"eldesiz yalnızlığa
koşar adım gidiyordu adam
cebinde ihanet kalıntısı
vuslat haritası
bir yol şarkısı
hesapsız, pusulasız
mektupsuz, pulsuz
yarışını terk etmiş kısrak gibi
görünmez yolun dibi
adam koşar yalınayak
tüm düşlerini arayarak
diken üstü yollar
hançerli tuzaklar
adamın aykalrını bağlar…

yolculuk yalnızlık üzerine
sahipsiz sabahn seherine
yufka yürek, sersem yürek
akılsız yürek
şimdi daha diptesin
şimdi daha derine…

açıklamasız bir resim
insansız merasim
kim diyebilir, kim
“-esir düştü sesim”
il kurtar
diş kurtar
yol, ihanet kitaphanesi
gittikçe sarsar
gittikçe yakar…

adam koşar adım
varır eldesiz yalnızlığa
aydınlık teslim olur
hain karanlığa
şimdi nerdesin sen
şimdi sen, dağ kaçağı
köylerin mahzun ahmağı
sesim esirdir
kurtarın yankılar
ezgiler körkütük
notalar kayıp

yalnızlık şarkı demiştin
hepsi geçer demiştin
eldesiz yalnızlık
diner demiştin
geçip gitmiştin
yitip bitmiştin

bitmiştim…"