Elde Var 'İnsan'! ... Şiiri - Gülsen Yüksel

Kaç dakikalık sevgi idi toplam?
“elde eden”
“elde kalan”
“sıfır etkisiz” sayısı gibi masum olsaydı derken...

Gözlerine bakarken,
Yollarına çıkarken,
Ruhuna akarken.

Yandığımı gördüm, sen yanarken.

Kanadığımı gördüm, sen kanarken.

Yanma diyorsun benim için yanma
Nasıl yanmam, nasıl kanamam?

Ölümdü nöbet tutan kapında,
Azraildi ölümcül adımlarıyla,
Nöbete duran gece gündüz başında.

Kandırma diyemedim, o soysuza,
Girme kanına, kıyma canına.

Sarılacaktım adım atmayan bacaklarına,
Geç kaldım anlasana.

Meleğim diyordun meleğim!
Yetiş imdada!

Yasemen’im buradayım.
Yetiştim!

Kanat taktım kanatsız kollarına.

Sonuçsa:
Elde var “sen” elde var “ben”
Elde var “Yasemen”, “Gülsen”
Elde var “insan”
İnsan gibi insan.