Yaşamanın verdiği huzur, huzursuzlukla doludur.
Gençliğim de çiçek gibi, susuzluktan kurudu.
Her yanımı, pervasızca, çalı çırpı bürüdü,
Bir ihtiyar gibi, yıllar, beni de ölüme sürüdü...
Demlendik, tav olduk; dövüldük, şekil aldık.
Kendimizden emindik, yaşıyorduk bilhassa.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta