.Elbistan Düşledim Şiiri - Mahir Başpınar

Çıktım Şar Dağı’na yanımı attım
Kapattım gözümü daldım Elbistan
Hayaller kurmanın zevkini tattım
Saatlerce öyle kaldım Elbistan.

Ne üstünde duman, ne sisin vardı
Her yer mis kokulu, ne pisin vardı
Ne birine hasım, ne küsün vardı
Sevinçle neşeyle doldum Elbistan.

Kaynar fokur fokur Ceyhan’ın gözü
Ne içinde atık, ne çöp ne sazı
Yüzer Karabatak, Ördek’i Kaz’ı
Gezdim kıyısında geldim Elbistan

Dört yana çift yönlü yolu görünce
Valisi atanmış ili görünce
Dostane uzanan eli görünce
Kendimi oynarken buldum Elbistan.

Ormanmış dört köşe kırı bayırı
Mesken tutmuş kuşlar gülü çayırı
Ziyarete gelmiş yedi uyuru
İlkindim uykuyu böldüm Elbistan.

Mahir’im kendimi bulmuşum meğer
Düşümle baş başa kalmışım meğer
Açtım gözlerimi, dalmışım meğer
Katıla katıla güldüm Elbistan

Mahir Başpınar -29.Şubat.2016