Elbette ki sana dert,
Anılarında ismim,
Duvarlarında resmim olmasa;
Yaşayabilir misin bir başına?
Tanıyabilir misin
Mavi sulara inip inip kalkan martıları,
Zeytin dalları arasından süzülen güneşi,
Beyaz karlar içindeki ilkbaharı,
Kızgın kumlar arasındaki kışı,
Böceği, çiçeği, kuşu
Sevebilir misin yeterince?
Boşanmayacak mı sanıyorsun gözyaşların
Ben gidince?
Zannetme ki aramaz
Bakışların ayak izlerimi kumsalda,
Yollarımı beklemez zannetme gözlerin,
İnan ki hastalandığımı duysan;
Duaya kalkacak ellerin
Ve hıçkırıklar düğümlenecek hançerende,
Kolay mıdır sanıyorsun güneşin bensiz görünmesi
Pencerende?
Elbette ki sana dert,
Ben senin için renk olmuşum binbir çiçek üstünde,
Seni çağıran ses olmuşum gece-gündüz,
Gözünde heves,
Ciğerinde nefes olmuşum,
Anılarında mutluluklarım, mutsuzluklarım var,
Her zerrende tüm varlığımın zerreleri,
Şimdiye kadar kimler aramamış ki; sen aramayasın
Gidenleri.
(BİR ŞARKI SÖYLE BANA İsimli Serbest Şiirler 'inden > 35-36/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 15.12.2004 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!