Bu hayatta kim ne etse kendine,
Yenilmesin hevesine fendine,
Su taşıma zalimlerin bendine,
Elbet herkes ektiğini biçiyor!
İmkânın olursa iyilik eyle,
Kem sözden uzak dur güzel söz söyle,
Hayatın gerçeği inan ki böyle,
Dost bildiğin dar gününde kaçıyor!
Darda olanlara uzat elini,
Kelamın güzeli sarsın dilini,
Bir köprü kur bağla dostun ilini,
Bir gün herkes o köprüden geçiyor!
Soldurma kimsenin son umudunu,
Ateşine atıver bir odunu,
Unutunca bir dostunun adını,
Zannetme bağında güller açıyor!
Dostunun bağında açarsa gülü,
Şakrak öter bağda sevda bülbülü,
Sevgi ile dolu olursa dili,
Çevresine huzur neşe saçıyor!
Dertli ibret almıyor ki insanlar,
Derdimizi desem acep kim anlar,
Sonunda bu handan göçüyor canlar,
Ecel şerbetini herkes içiyor!
Erdemli (29.03.2023 Çarşamba)
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu hayatta kim ne ederse kendine eder konusunu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!