Elbet bir gün öleceğim Şiiri - Turgut Çakır

Taşlı tarlalarda doğdum
Elbet bir gün bende öleceğim
Ölürsem gurbet kentinde
Götürün beni köyümün mezarlığına
Orada manilerimiz, türkülerimiz var
Kuşluk vakti dostlarımız var
Soğuk sularımız, çiğdemlerimiz, sümbüllerimiz
Esen yelimiz var
Ben o türküleri manileri işitmeyeceğim belki
Ama toprağın altında yatacağım boydan boya
Çürür ısırganlar, böğürtlenler gibi bedenim
Mezarın üstünde yoncalarımız
Yine mezarımda şiir yazacağım
Kimse görmeyecek mutlu ölümü
Bilir dostlarımız sağlığımda çektiğim acıları
Dostlarım ölürsem kanser hastasıydı diyecekler
Kalp hastasıydı, prostad, vertigo ve parkinson
Gömün beni köy mezarlığına
Bir çınar bile olmasın başucumda
Yalnız çocuklar top oynasın, türkü çağırsın üstümde
Başka isteğim yok benim
Ben taşlı tarlalarda doğdum
Elbet bir gün öleceğim...