Elbet bir gün Şiiri - Birkan Demirci

Elbet bir gün düşüp kalırız karanlık sokaklarda,
Yorgun adımlarımıza eşlik eder yalnızlık.
Kaldırım taşlarına saklanan umutlar,
Usulca kayar avuçlarımızdan.

Bir fırtına eser içimizde,
Dağıtır çocukluk hayallerini.
Belki de en son hayal,
Bir dost eline tutunmaktır.

Kim bilir, belki yağmur yağar o gün,
Siler yüzümüzden gözyaşlarını kimse fark etmeden.
Belki bir gölge ilişir omzumuza,
Ama biliriz, namert gölgeler çabuk çekilir.

Yollar bitmez, geceler susmaz,
Bir sokak lambası gibi titreşir içimizde hayat.
Ama yine de yürürüz,
Çünkü düşmek de insana dairdir.

Ve bir sabah olur,
Gecenin tüm yükünü sırtlayıp kalkarız yeniden.
Çünkü biliriz:
Düşmek var, ama kalmak yok bize yazılan.