Elbet bir gün kaldırıcam başımı aniden
Çatarken hayata titreticem bir gün çınarları
Güldürücem yüzümü umursamadan yaşasam da
Elbet bir gün hissedicem tövbemi usulca
Yalnız kendimi yaşarken yalnız ben olucam
Kurutucam gözlerimi elbet, öldürücem dertlerimi
Sırtım göğsüme emanet saldırıcam hayata
Hiç düşünmeden yarını bugüne sığdırıcam zamanı
Bitiricem sevdamı artık susturucam şarkıları
Bir gün mutlaka bağırıcam çıldırıcam anladın mı?
Düşman olucam göz yaşına bela olucam yağmura
Denizi seyrederken ağlamıcam bir daha
Gürleyecek gökyüzü belki fırtına kopacak ama
Ben yalnızca ıslanıcam korkmıcam
Elbet bulucam düşmanları elbet vurucam alnından
Karşı koyucam meydanlara onurla dolaşıcam
Belki yitiricem gölgemi belki yorulucam da
Elbet bir gün ölücem ama elbet hesaplaşıcam.
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Eşkıya__35__](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/08/elbet-bir-gun-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!